To Μπέλλα Μπουμ περιστρέφεται γύρω από το ζήτημα της πατρότητας. Ως πρώτο επεισόδιο της πλοκής καταγράφεται η στιγμή γέννησης της κόρης. Οι αναδρομές του πατέρα (εφηβεία, φοιτητική ζωή, ωριμότητα), εναλλάσσονται με προβολές στο μέλλον (η ενηλικίωση της κόρης, ο πρώτος της έρωτας, η απομάκρυνση από την οικογενειακή εστία, η αλληλογραφία μαζί της). Ο αφηγητής αμφισβητεί την ικανότητά του να συγκροτήσει μια συνεκτική εξιστόρηση, άλλοτε εγκαλώντας τον πατέρα για τις ευμετάβλητες εμπειρίες του και άλλοτε υποδεικνύοντας την απροσδιοριστία των φυσικών νόμων που τις περιβάλλουν.

Στο Μπέλλα Μπουμ, σύνθεση πρωτότυπη και άκρως πειραματική, ο Γιώργος Χαντζής μας καλεί να εισέλθουμε στο ποιητικό του εργαστήριο για να μας φανερώσει τους τρόπους με τους οποίους αρμολογεί στίχο στίχο το ποίημά του, τους τρόπους δηλαδή με τους οποίους προσπαθεί να τιθασεύει το απείθαρχο υλικό του.
(Χάρης Βλαβιανός)

Το ποιητικό υποκείμενο του Μπέλλα Μπουμ καταφάσκει, παλινωδεί, ακόμα και εκπλήσσεται μπροστά στην οργανική αναντιστοιχία λόγου και συναισθήματος. Εντούτοις επιμένει με μια γλώσσα ρυθμική και ευέλικτη, πλασμένη με την πειθαρχία ενός τεχνουργήματος.
(Χρήστος Χρυσόπουλος)

Ο Γιώργος Χαντζής αφήνει να περάσουν, μέσα από τον αποσπασματικό λόγο, τα φαντάσματα της ακυρωμένης επικοινωνίας και της ανέφικτης ψυχικής και συναισθηματικής ενότητας. [περ. Ποίηση, τ. 25]
(Βαγγέλης Χατζηβασιλείου)